16. yüzyıl sonlarında, III. Mehmet devrinin büyük nüfuz sahibi vezirlerinden Doğancı
Kara Mehmet Paşa aslında bir Ermeni idi.

III. Mehmet’in maiyetine şehzadeliğinde girmiş, terbiyesi, zarafeti, nüktedanlığı ile bu padişahın has nedimleri arasına girmişti.

Kubbe veziri (devlet bakanı) idi, fakat padişah ona öyle takdir ediyordu ki herkes kendisini sadrazamlığa en kuvvetli aday olarak görüyordu.

Sadrazam Bosnalı İbrahim Paşa ile aralarının açılması kendisini felakete sürükledi. Gayet kurnaz ve sinsi olan İbrahim Paşa hasmını mahvetmek için, makamının geniş yetkilerini kullanamadı, padişahtan çekindi.

Ama el altından askeri teşvik etti, askere
ulufe dağıtılacağı bir divan gününde asker para alamayınca Kara Mehmet Paşa’nın başını istedi
ve ayak diredi. “Padişah Mehmet Paşa’yı bize tercih ederse biz de bizi seven bir şehzadeyi ona tercih ederiz” dediler.

Padişah büyük bir ızdırap içinde Mehmet Paşa’yı feda etti.

Paşa divandan kaldırılıp siyaset meydanına götürüldü, başı kesildi.

Kesik başı alan yeniçerilerle sipahiler saray
avlularından Atmeydanı’na kadar, top gibi, ayaklarıyla vurarak oradan oraya yuvarlaya yuvarlaya götürdüler, bir türlü ellerinden almak mümkün olmadı.

Sonunda, kendi sadık kahyası paşanın
kesik kellesini 400 altına asilerden satın aldı ve gövdesinin yanına koyarak gömdürdü.