Tarihler 17 Eylül 1788'i gösterdiğinde, Osmanlı ile Avusturya Tuna nehrinin kontrolü için halihazırda bir savaş halindeydi.

Avusturya, Osmanlı'ya savaş ilanını bildirdikten sonra 100.000 kadar askerle yola çıkar.

İtalyanlardan, Balkan Slavları'ndan, Avusturyalılar'dan ve çeşitli azınlıklardan oluşan karma ordu Karanşebeş bölgesine 3 gün önceden gelir.

Çadırlar kurulur ve Hussar birliği savaş alanını keşfe başlar.

Timiş Nehri'nin karşı kıyısında içki fıçıları olan çingene konvoyu ile karşılaşırlar.

Çingeneler Avusturya askerlerine schnapps (alkollü likör, bir tür cin) ikram etmek isterler. Bunun üzerine birlik ikramı kabul eder ve içmeye başlarlar.

Saatler geçtikten sonra ordu, piyade kolunu Hussarlara bakmaları için gönderir. Piyade kolu Hussarlar'ın içtiğini görünce aralarında kavga başlar. Kavga gittikçe büyür ve askerlerden biri ateş açar.

Kavga sırasında sarhoş askerlerden bazıları korkutma amaçlı "Türkler" diye bağırmaya başlar. Silah seslerini ve Türk nidalarını duyan diğer askerlerde gelir ve kavga bir anda bir savaşa dönüşür.

Osmanlı askerlerinin geldiğini düşünen ordu top ateşlerine başlar. Asıl olayın farkında olan bazı subaylar Almanca "Durun" emri vermeye çalışırsa da toplama bir birlik oldukları için kimse kimsenin dilinden anlamaz.

İki gün sonra Avusturya ordusundan az bir Osmanlı birliği Karanşebeş bölgesine gelir. Ancak gördükleri manzara karşısında şaşırırlar. 10.000 kadar Avusturya süvarisi ölmüş ve yaralanmış, imparator II. Joseph ise sakatlanmıştır.

Osmanlı askerleri böylece silahlarını bile kaldırmadan rahatlıkla Karanşebeş bölgesini ele geçirirler.

(Böyle bir savaş gerçekten olmuştur; fakat Osmanlı ve Avusturya kaynaklarında savaşın oluş nedeni farklı anlatılır. İki devletin kaynaklarında ortak olan ise gerçekten Avusturya'lı askerlerin sarhoş olup birbirlerini Osmanlı Askeri sanması ve birbirlerine saldırmalarıdır.)